wtorek, 15 kwietnia 2014

Włoskie specjały w samym centrum Wenecji

Kuchnia włoska jest obok kuchni francuskiej jedną z najbardziej znanych na świecie. Ogromne ilości warzyw, ryb i owoców morza pachnące bazylią, oregano, estragonem, tymiankiem, rozmarynem. Najlepsza oliwa z oliwek, pomidory pod każda postacią, czosnek, cebula i boskie sery.






Będąc w Wenecji nie można ominąć tego małego kulinarnego raju, jakim jest targ rybno - warzywny przy moście Rialto. Najlepsze warzywa, najświeższe ryby i owoce morza, czego tylko dusza zapragnie.



























niedziela, 13 kwietnia 2014

Buongiorno Signora Maschera – Wenecja w masce



Z cała pewnością wszyscy znają najstarszą zabawę uliczną w Europie. Mowa oczywiście o prawie 900-letnim karnawale w Wenecji. Karnawał ma swoje źródło właśnie tu, miedzy licznymi wysepkami przechadzają się słynne legendy o hucznych zabawach i festynach trwające już od średniowiecza.






Pierwsze wzmianki o zabawach Wenecjan pochodzą z XI wieku, jednak rozkwit i szczyt popularności przezywał dopiero w czasach renesansu. W XVIII wieku zaczynał się już w październiku, co czyniło go najdłuższym karnawałem na świecie. Po podbiciu Republiki Weneckiej przez Napoleona, karnawału niestety nie obchodzono, jednak niebawem powrócił i regularnie odbywa się do dziś. Na stałe wpisał się do kalendarza najważniejszych wydarzeń, pokusilibyśmy się nawet o stwierdzenie, że na skale światową.






Obecnie karnawał rozpoczyna się 6 stycznia w święto Trzech Króli a kończy w środę popielcową. Ale oficjalnie w Wenecji zaczyna się w sobotę poprzedzającą tłusty czwartek a kończy go środa popielcowa. Rozpoczęcie karnawału oznajmia Anioł zlatując na ziemię z dzwonnicy :)  Ten niezwykły wyczyn jakim jest zjazd na linie, jest jednocześnie niezwykłym dowodem odwagi i ukłonem w stronę dawnych popisów weneckich cyrkowców i akrobatów. 








Początkowym zamiarem tej tradycji było po prostu zamazywanie różnic pomiędzy biedotą i bogatymi mieszkańcami Republiki Weneckiej. Karnawał był czasem wyzwolenia z wszelkich zasad czy konwenansów. Można było do woli żartować i przedrzeźniać innych. Karnawałowa anonimowość niestety była także wykorzystywana do popełniania oszustw czy morderstw. Dlatego też ta wolność nie raz ograniczana była dekretami, które zakazywały poruszania się w maskach w nocy, noszenia przy sobie broni i niebezpiecznych przedmiotów, a także zakazu wstępu w maskach do miejsc kultu religijnego.





Maski – nieodzowny i najbardziej charakterystyczny gadżet kojarzący się z weneckim karnawałem. Tradycja kolorowych, fantazyjnych masek wywodzi się z XVI w. Właściwie pochodzą one z ludowej Commedii dell’arte. Nosił ją jeden z bohaterów komedii: biedny, ale zawsze pogodny arlekin. Kolorowe, łaciate kostiumy arlekinów popularne są jako przebranie do dziś.




Maski najczęściej wykonane są z papieru, gazy lub gipsu. Ręcznie malowane, zdobione piórami, koronkami czy też koralikami są dodatkiem do wymyślnych kreacji. Mijamy średniowieczne damy, żołnierzy z różnych epok, arlekiny, księżniczki, pięknego Casanovę  i … kogo tylko stworzy nasza wyobraźnia. 


Ponieważ nie wiadomo było, kto ukrywa się pod przebraniem, obowiązywało jedno pozdrowienie dla wszystkich - buongiorno signora maschera (witaj pani masko).







Tradycyjnie na zakończenie karnawału odzywają się dzwony w bazylice na Placu Świętego Marka. Przed północą odbywa się jeszcze ostatni pokaz sztucznych ogni, a Kanałem Grande przepływają z pochodniami w rękach gondolierzy.






Karnawał w Wenecji jest wyjątkowym i niesamowitym wydarzenie, w jednej chwili przenosimy się w czasie i stajemy się częścią jednego z największych teatrów ulicznych na świecie.



A moment gdy na największym i najpiękniejszym salonie Europy zapalają się światła a z ust zebranych jednocześnie wydobywa się ciche westchnienie zachwytu jest …. no cóż, ciarki mamy do dziś.