niedziela, 14 kwietnia 2013

Muzeum Dawnego Kupiectwa cz.2

Dziś część druga spaceru po Muzeum Dawnego Kupiectwa w Świdnicy. Chcemy pokazać Wam historię Świdnicy, herb, monety, makietę miasta oraz opowiedzieć o unikatowej ekspozycji samowarów którą można było oglądać w Świdnicy od 14 grudnia. 

Dział historii Świdnicy zajmuje się gromadzeniem zabytków i informacji o mieście jak również upowszechnianiem jej dziejów. Ekspozycja poświęcona historii Świdnicy znajduje się w najbardziej reprezentacyjnym pomieszczeniu dawnego, średniowiecznego ratusza – w Sali Rajców. W sali eksponowane są zabytki ruchome pokazujące dzieje miasta, m.in. cechowe tłoki pieczętne, reprezentacyjne cynowe naczynia, tarcze trumienne, statuty cechowe, itp.





















Wystawa Przy samowarze… powstała dzięki współpracy Muzeum Dawnego Kupiectwa i Muzeum Miedzi w Legnicy. Samowary pochodzą z kolekcji Aleksandra Turela i Jana Murawiejskiego oraz Muzeum Miedzi.
Na wystawie sztuki użytkowej, której kuratorem jest dr Radosław Skowron, pokazanych zostało osiemdziesiąt samowarów rosyjskich i polskich. W większości zostały wykonane przez tulskich fabrykantów ale można było znaleźć i takie które powstały w fabryce Norblina i Braci Wolskich w Warszawie.


 .


Układ wystawy podporządkowano rosyjskiej typologii samowarów. W okresie produkcji rzemieślniczej kształty pojemnika były bardzo różnorodne, ponieważ były one wizytówką producenta. Dzięki pięknym kształtom, niezwykłej finezji i staranności wykonania samowary z tego okresu są niekiedy dziełami sztuki.


Ich artyzm odzwierciedla styl i okres, w jakim je wykonano.




Gdy wybierano się w drogę, zabierano ze sobą samowar podróżny. Do parzenia używano także samowara – czajnika. Do jego wnętrza wkładano w płóciennej torebce herbatę lub kawę (kawiarka). Były także czajniki z podgrzewaczem oraz buliery. Do chłodzenia lub grzania wina używano fontany. Schładzano wino wrzucając do rury lód, a grzano wkładając do niej gorącą „duszę”, jak do żelazka. 


Zmieniające się procesy technologiczne nie wpłynęły znacząco na konstrukcję samowara. Z czasem pojawiły się inne źródła energii. Na pocz. XX w. palenisko na węgiel drzewny firma Tejle zastąpiła palnikiem na naftę. Bracia Szemarin użyli palnika spirytusowego. Ok. 1920 zastosowano po raz pierwszy grzałkę elektryczną.
Aby zabezpieczyć miedzianą powierzchnię przed korozją początkowo platerowano ją, a później galwanicznie pokrywano niklem lub srebrzono, wnętrze pojemnika cynkowano.


Na zakończenie Redaktor Projekt w zaszczytnym towarzystwie samowarów....




oraz czas wolny, czyli relaks!!!!!





Do zobaczenia jutro!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz