Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska

W dzień Bożego Ciała, które jak co roku przywitało nas deszczem, udałyśmy się do Kowar gdzie przy ulicy Zamkowej 9, znajduje się Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska. Miejsce to jest niesamowite pod względem ilości umieszczonych tam obiektów. Dla turystów przybyłych do Kowar udostępniono 43 miniaturowych pałaców, klasztorów i innych zabytków z terenu Dolnego Śląska a także Łużyc (Zgorzelec, Görlitz) oraz z czeskiego Vechlabi. Teren gdzie wystawione zostały wszystkie atrakcje pomimo tego że niewielki został bardzo ciekawie zaaranżowany. Widać, że właściciel oraz pracownicy włożyli wiele pracy w przygotowanie otoczenia oraz wszystkich miniatur dla zwiedzających.

Park ten, został oficjalnie otwarty 14 sierpnia 2003 i otwiera swe podwoje dla zwiedzających przez cały rok. Jego właścicielem jest Pan Marian Piasecki a symbolem Lumpi – jamnik Pana Mariana. Spacerujący między zabytkami Lumpi, stał się symbolem parku, atrakcją dla zwiedzających a pewien niemiecki dziennikarz nazwał go Panem Dolnośląskich Zamków. 

Modele, które tu się znajdują, ukazują zamki, kościoły, starówki miast, schroniska oraz inne obiekty wykonane w skali 1:25, co pozwala zwiedzającym na porównanie wielkości poszczególnych zabytków. W większej skali bo 1:50, został oddany grzbiet Karkonoszy wraz z królującą na wysokości 1602 m Śnieżką oraz schroniska - Samotnia i Strzecha Akademicka. W Parku można zobaczyć obiekty w całej okazałości z lat swej świetności, które obecnie popadły w ruinę, bądź są niedostępne do zwiedzania. Modele zbudowane są z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, najczęściej stosowany jest styrodur oraz kamienie. 

Wszystkie modele,które możemy oglądać, zostały wykonane z największą dbałością o szczegóły. Miniatury są wierną kopią prawdziwych obiektów ze wszystkimi szczegółami i detalami. Ściany zamków wyglądają jak zbudowane z wielkich kamieni, na wieżach powiewają maszty. Drzwi i okna zapraszają aby je otworzyć i zajrzeć do środka. Każdy z obiektów obsadzony został miniaturowymi iglakami oraz kolorowymi kompozycjami kwiatowymi, które pokazują nam jak wygląda ukształtowanie terenu w miejscach gdzie stoją te obiekty w rzeczywistości. Uroku dodają lampy, które oświetlają każdy z zabytków nadając mu niepowtarzalnego uroku.  

Po Parku, oprowadzają świetnie przygotowani przewodnicy, którzy w wielu językach i w bardzo ciekawy sposób opowiadają historię powstania każdego obiektu, wyjawiają legendy z nim związane oraz raczą zwiedzających ciekawostkami, na które nie natrafi się w przewodnikach. 

W bocznej części Parku, mieści się ogrzewany budynek z częścią ekspozycji. W okresie zimowym przenoszone są do niego mniejsze obiekty które narażone są na szkodliwe działanie czynników pogodowych. Mieści się w nim również kawiarnia, do której przy niepogodzie uciekają turyści by przy podkładzie muzycznym oraz multimedialnej prezentacji napić się kawy, która już od drzwi kusi swoim niepowtarzalnym aromatem. 

W chwili obecnej, na terenie Parku można oglądać 43 miniatur i są to:

Pałac Króla Pruskiego Fryderyka Wilhelma III, Kościół Króla Pruskiego Fryderyka Wilhelma IV w Mysłakowicach, Kościół Wang w Karpaczu, Pałac Rodu von Magnis w Bożkowie, Dom Gerharta Hauptmanna, Starówka Jeleniej Góry, Kościół Św. Maternusa z Lubomierza, Ratusz i kamieniczki Lubomierza, Pałac w Łomnicy, Dworek „Wdowy" w Łomnicy, Schronisko PTTK "Szwajcarka", Obserwatorium meteorologiczne na Śnieżce, Pałac "Boberstein" w Bobrowie, Pałac w Karpnikach, Dębowy Dworek w Karpnikach, Pałac w Dąbrowicy, Pałac w Wojanowie, Ratusz w Kowarach, Opactwo cysterskie Bazylika Mniejsza w Krzeszowie, Cerkiew św. Michała Archanioła w Sokołowsku, Zamek Książ, Domy Tkaczy w Chełmsku Śląskim tzw. 12 apostołów, Zamek Czocha, Schronisko PTTK „Strzecha Akademicka”, Schronisko PTTK „Samotnia”, Wieża Rycerska w Siedlęcinie, Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju, Śnieżka, Zamek Chojnik , Kościół Pokoju w Świdnicy, Zamek w Kliczkowie, Ratusz w Görlitz, Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Jeleniej Górze (Kościół Łaski), Pałac "Spiż" w Miłkowie, Domy Tyrolskie z Mysłakowic, Baszta "Bracka" z Lubania, Dom Kołodzieja ze Zgorzelca, Pałac w Vrchlabi, Pałac z Jilemnice, Wygląd Szczytu Śnieżki sprzed 1968 roku- obserwatorium i kaplica Św. Wawrzyńca, Dolnośląska chata przysłupowa oraz Wrocławski Ratusz. 

Na zdjęciu Dworek „Wdowy" w Łomnicy. Obiekt ten został uznany za Pomnik Historii Prezydenta RP pod nazwą "Pałace i parki krajobrazowe Kotliny Jeleniogórskiej". Dwór wybudowany został przez rodzinę Mentzlów w latach 1803-1804 w pobliżu łomnickiego pałacu – zwany Witwenhaus, czyli „Domem Wdów”. Budynek wchodzi w skład kompleksu pałacowego w Łomnicy. Budowla oparta została na rzucie prostokąta. Bryła dwukondygnacyjna nakryta jest czterospadowym dachem z lukarnami. Wnętrza zachowały pierwotny układ na parterze i na piętrze. Hol jest sklepiony krzyżowo, z gurtami sklepiennymi spływającymi na filar.
Model budowało trzech modelarzy przez jeden miesiąc.

Pałac Miłków. Największą atrakcją Miłkowa jest pierwotny barokowy pałac, który został wzniesiony przez Carla Heinricha von Zierotina w roku 1667. Po pożarze w roku 1768, obiekt odbudował ówczesny właściciel, hrabia Johan Nepomucen Lodron-Laterano. To jemu należy przypisać klasycystyczny wystrój elewacji oraz powstanie otaczającego go parku. Kolejne zmiany wprowadzili w XIX w. ówcześni właściciele – rodzina Matuschków. Zmiany objęły układ i wystrój wnętrz. Ostatnimi właścicielami przed 1945 była rodzina von Schmettau. W ich posiadaniu pałac przetrwał do II wojny światowej. Po jej zakończeniu urządzono w nim dom wypoczynkowy oraz dom opieki, a w rozległych budynkach folwarcznych PGR. Od 1990 pałac jest własnością prywatną i służy jako hotel i restauracja.

Model budowało czterech modelarzy przez dwa miesiące.

Pałac Wojanów. Pierwsza wzmianka o majątku w Wojanowie pojawiła się już w 1281 r. Dobra lenne należały wówczas do Eberharda von Schildau, którego nazwisko, zgodnie z ówczesną tradycją, wiązano z nazwą dóbr rycerskich. Renesansowy dwór w  Wojanowie wzniósł Nikolas von Zedlitz und Nimmersatt w 1607 r. Niestety, po kilkunastu latach, w czasie wojny trzydziestoletniej, siedziba  rodu została spalona przez wojska szwedzkie. Odbudowanej w 1667 r. przez Christopha von Zedlitz rezydencji nadano nowy, barokowy wystrój. Od początku XVIII w. dobra rycerskie w Wojanowie często zmieniały właścicieli by po zakończeniu działań wojennych podzielić los innych śląskich rezydencji. Od 2004 roku właścicielem obiektu jest Spółka z o.o. „Pałac Wojanów”. Założenie pałacowo-parkowe zostało gruntownie odrestaurowane w latach 2005 -2007. Dawny blask odzyskał nie tylko renesansowy dwór, ale również wszystkie obiekty dawnego majątku ziemskiego oraz romantyczny park krajobrazowy.

Przepiękny dach Domu Gerharta Hauptmanna - Willa Polny Kamień.

„Pewnego dnia podczas górskiej wędrówki dostrzegłem z wysoka ową dolinę i pomyślałem sobie, że dobrze byłoby wybudować tutaj dom. Zachwycony i olśniony tym pomysłem zszedłem w dół przez lasy, zbiegłem ścieżką wśród łąk i w ciągu kilku godzin załatwiłem kupno wiejskiego domu z przynależnym gruntem, łąką, z bukowym gajem i źródełkami. Przypominam sobie jeszcze bezgraniczną radość żony i dzieci, kiedyśmy ten piękny zakątek uznali za swój własny i zaczęliśmy przebudowywać starą, rozpadającą się chałupę, która przemieniona jak najlepiej, miała się stać naszym przytulnym ogniskiem domowym.”

Gerhart Hauptmann

W ten oto sposób, masywny, podobny do zamku dom będący architektonicznie mieszanką historyzmu i neorenesansu, stał się zarówno rodzinną ostoją jak i miejscem pracy twórczej Gerharta Hauptmanna. Od początku istnienia był idyllą śląskich pisarzy i ich ucieczką od rzeczywistości. Dziś Willa pełni dumną funkcje muzeum miejskiego, gdzie kultywowane jest dziedzictwo Dolnego Śląska.

Model budowało sześciu modelarzy przez dwa i pół miesiąca.

Zamek Chojnik usytuowany nieopodal Jeleniej Góry-Sobieszowa położony jest na malowniczym wzgórzu Chojnik w Karkonoszach. Góra ta wznosi się na wysokość 627 metrów n.p.m, a od jej południowo-wschodniej strony znajduje się 150-metrowe urwisko opadające do tzw. Piekielnej Doliny. Warownia znajduje się na terenie enklawy Karkonoskiego Parku Narodowego. Wzniesiony został w latach 50 –tych XIV wieku przez księcia Bolka II jako jeden z elementów fortyfikacji granic księstwa. Ostatnim właścicielem warowni stała się bardzo wpływowa i zamożna rodzina Schaffgotsch, która rozbudowała obiekt w duchu renesansu. Od czasu wielkiego pożaru wywołanego piorunem w roku 1675, Zamek pozostaje trwałą ruiną, pięknie ozdabiającą wzniesienia sudeckie.

Model budowało dziewięcioro modelarzy przez dziewięć miesięcy.

Talerze obserwatorium meteorologicznego na Śnieżce.

Chata myśliwska Królów Prus. Pod dachem możemy zobaczyć wspaniały idący dookoła balkon.

Pałac Bobrów. XIX - wieczny, neorenesansowy pałac, powstał na miejscu obrosłego w legendy zamku Boberstein, zburzonego w XVII wieku. Pałac posiada 3 kondygnacje, ma bardzo rozbudowane ozdoby zewnętrzne (wieżyczki, wykusze, rzeźby), mocno zniszczony, obecnie jest w trakcie odbudowy. Pałac otoczony jest prawie dookoła ogromnymi budynkami mieszkalnymi z wieżycami wejściowymi w narożach. Atrakcję turystyczną stanowi piękny i rozległy park krajobrazowy, znajdujący się po południowej stronie zamku, przez który przepływa rzeka Bóbr. Park był projektowany przez Josepha Petera Lenne - dyrektora ogrodów królewskich. Obecnie jest częścią kompleksów pałacowo - parkowych dóbr karpnickich i mysłakowickich. 
Model budowało sześciu modelarzy przez dwa miesiące.

Zamek Czocha powstał w II połowie XIII wieku jako warownia obronna północnej granicy Czech z inicjatywy króla czeskiego Wacława II. W wieku XVI zamek zostaje gruntownie przebudowany w stylu renesansowym, wyposażony w dzieła sztuki i dostosowany do broni palnej - w basteje. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej zamek uzyskuje formę okazałej rezydencji, a głęboką fosę zamieniono na zwierzyniec, budując nad nią most . W nocy z 17 na 18 sierpnia 1793 roku ogromny pożar zamienił zamek w ruinę, kładąc kres świetności rezydencji i niszcząc bogate zbiory. Właściciele przystąpili do obudowy w następnym roku. Kolejną rekonstrukcję przeprowadzono w latach 1909-1914 po zakupie zamku przez drezdeńskiego przemysłowca Ernesta Gütschowa. Odbudowa unowocześniła wnętrza i odtworzyła stylowy nastrój zamku. Obecnie obiekt należy do sieci hotelowej HOTELE WAM.
Model budowało dziewięcioro modelarzy przez jeden rok.

Kościół Pokoju w Świdnicy. Kościół Pokoju pw. Trójcy Świętej w Świdnicy jest zabytkowym budynkiem sakralnym wybudowanym na mocy porozumień Westfalskiego, zawartego w 1648 i kończącego wojnę trzydziestoletnią. Kościół jest największą drewnianą świątynią w Europie i od 2001 roku znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości – UNESCO. Cesarska zgoda na budowę Kościołów Pokoju obwarowana była dodatkowymi ograniczeniami:

• budowle miały być wzniesione jedynie z materiałów nietrwałych ( drewno, słoma, glina, piasek)
• kościoły mogły być wybudowane jedynie poza granicami miasta, nie dalej jednak niż na odległość strzału armatniego od murów miejskich
• nie mogły mieć wież, dzwonów, ani tradycyjnego kształtu świątyni
• musiały być ukończone w ciągu jednego roku
• musiały zostać wzniesione na koszt protestantów
• nie mogły przy nich powstać szkoły parafialne

Kościół Pokoju w Świdnicy ma 44 m długości, 30,5 m szerokości, powierzchnia budowli 1090 m², mieści 7500 osób, z czego 3000 miejsc siedzących.

Model budowało siedmioro modelarzy przez trzy miesiące.

Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju. Ten XVII wieczny młyn papierniczy, to unikatowy zabytek techniki. Położony jest nad rzeką Bystrzycą Dusznicką. Zabudowania zachowanej papierni stanowią zespół przylegających do siebie obiektów architektonicznych, które powstawały stopniowo, w różnym odstępie czasu. Najważniejszy w tym kompleksie budynek główny młyna papierniczego, pełniący niegdyś funkcję mieszkalno - produkcyjną, wzniesiono w 1605 r. Na kondygnacji parterowej odbywała się zasadnicza produkcja papieru. Wyższa kondygnacja, konstrukcji ryglowej, mieściła mieszkania oraz pomieszczenia produkcyjne. Przestrzeń poddasza zajmowała suszarnia papieru. Budynek przykryto dwuspadowym dachem gontowym, ograniczonym od zachodu drewnianym, barokowym szczytem wolutowym. Przylegającą do budynku głównego drewnianą suszarnię papieru oraz pawilon wejściowy wybudowano przypuszczalnie w XVIII w. Młyn, pełniący w dzisiejszych czasach dumną funkcję muzeum, posiada dużą wartość historyczną regionu i jest jednocześnie ciekawą atrakcją turystyczną kotliny kłodzkiej.

Pałac Karpnikach. Pałac ten stanowi jedną z najokazalszych na Śląsku rezydencji romantycznych, dobrze wkomponowanych w otaczający teren wiejski. Początki obiektu sięgają XIV wieku, gdy wybudowana została czteroskrzydłowa warownia z wewnętrznym zamkniętym dziedzińcem i otaczającą fosą. Zamek został zbudowany prawdopodobnie przez Henryka Czirna, właściciela Płoniny i Sokolca. W kolejny wiekach zamek był kilkakrotnie przebudowywany, a jego obecny wygląd pochodzi z 1846 roku i jest zasługą architekta niemieckiego Friedricha Augusta Stulera z wykorzystaniem projektów jego nauczyciela, Karla Friedricha Schinkla z czasów jego pobytu w Karpnikach w 1832r. W 1978 zamek przystosowano do użycia jako ośrodek wypoczynkowy, a później sanatorium dla dzieci. W latach późniejszych przebudowany został w stylu gotyckim. Obecnie pałac jest restaurowany. Model budowało czterech modelarzy przez dwa miesiące.

Zamek „Książ” zwany Perłą Dolnego Śląska jest największym tego typu obiektem na Dolnym Śląsku a trzecim w Polsce. O powstaniu zamku Książ opowiada legenda, według której warowną siedzibę wzniósł tutaj cesarski rycerz Funkenstein. Jeszcze jako młody giermek podarował on swemu władcy worek znalezionego przypadkiem w lesie węgla, co tak zachwyciło obdarowanego, że naprędce awansował chłopaka i nazwał Tym Który Przynosi Kamienie Dające Iskry. Rozkazał też udać się w pobliską okolicę, odnaleźć cenne miejsce i wybudować tam obronny gród, strzegący odtąd czarnego skarbu. Według legendy wydarzenie to miało mieć miejsce w roku 933. Pierwsza historycznie udokumentowana wzmianka podaje, że w latach 1288-91 warownię w Książu odnowił i rozbudował książę świdnicko-jaworski Bolko I. Po latach perturbacji w roku 1705 zamek na własność otrzymał Ernest Maximilian von Hochberg, za którego renesansowa dotąd rezydencja przekształcona została w prawdziwie bajkowy, barokowy pałac. Przy pracach budowlanych brały udział znakomitości: rzeźbiarz Felix Scheffer, budowniczy Antoni Hammerschmidt i kamieniarz Jan Szwibs, sztukator Ramelli oraz marmoryzator Ignacy Provisore. W efekcie ich wysiłków powstało barokowe skrzydło z bogato zdobioną Salą Maksymiliana, dziedziniec honorowy i budynek bramny z dwiema stylowymi wieżami i ciągiem oficyn. Wiek XIX przyniósł Hochbergom długo oczekiwany tytuł książęcy. Dzięki koligacjom weszli oni w posiadanie rozległych dóbr pszczyńskich i od tego czasu zaczęli się pisać książętami Hochberg von Pless. Wspaniała rezydencja w Książu często podejmowała w swoich wnętrzach wielu znakomitych gości, m.in.przyszłego prezydenta USA Johna Quincy Adams'a (który był bardzo zdegustowany niemal wszystkim, co tutaj spotkał) i króla Prus Fryderyka Wilhelma III. Nieco później bawili tutaj: car Mikołaj, cesarz Franciszek Józef, odwiedzający ciocię Winston Churchill, czy egzotyczny maharadża Cooch-Behar sir Nripendra Narayan Bhup z synem. Rok 1891 przyniósł najgłośniejsze bez wątpienia małżeństwo w dziejach książańskiego zamku. Spadkobierca dóbr - Henryk XV - ożenił się z Marią Teresą, zwaną księżną Daisy. Ich związek, pomimo obiecujących początków, rozpadł się wkrótce po zakończeniu I wojny światowej. Jeszcze przed rozpadem słynnego małżeństwa, w 1907 rozpoczęto kolejną rozbudowę książęcej siedziby. Wzniesiono wtedy monumentalną, utrzymaną w duchu renesansu część południowo-zachodnią zamku z dwiema narożnymi wieżami. Neorenesansowe zwieńczenie otrzymała mierząca 48 metrów wysokości wieża główna; swój wygląd zmieniły też tarasy i najbliższe otoczenie pałacu. W 1943 obiekt przejęła paramilitarna brygada specjalna organizacji Todt, która rozpoczęła działania adaptacyjne, niszcząc wszelkie elementy dekoracyjne i nadając pomieszczeniom surowy, koszarowy wygląd. Wywieziono wtedy wszystkie dobra, a skałę pod zamkiem poprzecinano licznymi tunelami, drążonymi przez więźniów przywiezionych tu z filli obozu koncentracyjnego Gross-Rosen, najpierw przez jeńców radzieckich i Żydów austriackich, a po upadku powstania warszawskiego przez byłych powstańców. Po zakończeniu działań wojennych warownię przez półtora roku okupowała bratnia Armia Radziecka (nie muszę dodawać, jaki wpływ miało to na stan budowli). Potem przez lata całe zamkiem nie interesował się nikt; stał on opustoszały, bez należytej ochrony. W tym czasie ustalono jego powojenną nazwę - Książ. Od 1991 zabytkiem kieruje podlegająca zarządowi gminy Wałbrzych Spółka z o.o. "Zamek Książ", wykorzystując go w celach muzealnych i hotelowych. Ostatni zaś żyjący potomek rodu, wnuk Daisy, Bolko Furst von Hochberg mieszka obecnie w Monachium.

Model budowało dziewięcioro modelarzy przez dwa lata. W uwagi na swoją wielkość w okresie zimowym nie jest przenoszony do pomieszczeń.

Kościół Wang w Karpaczu Górnym został zbudowany na przełomie XII i XIIIw. w południowej Norwegii, w miejscowości Vang, położonej nad jeziorem Vang. Stąd wywodzi się jego nazwa. W XIX w. kościółek okazał się za mały i wymagał kosztownej naprawy. Postanowiono go sprzedać. Dzięki staraniom zamieszkałego w Dreźnie norweskiego malarza, prof. Jana Krystiana Dahla, ten cenny zabytek architektury Wikingów został zakupiony za 427 marek przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV. Po sporządzeniu dokumentacji przez królewskiego architekta, obiekt rozebrano na części i w 1841 r. przewieziono w skrzyniach statkiem do Szczecina, a następnie do Muzeum Królewskiego w Berlinie. Król zrezygnował jednak z postawienia kościoła na Wyspie Pawiej koło Berlina i zaczął szukać miejsca, w którym świątynia mogłaby służyć nabożeństwom. Dzięki zabiegom hrabiny Fryderyki von Reden z Bukowca, wiosną 1842 roku, postanowiono przenieść kościółek w Karkonosze. Miejsce pod budowę podarował hrabia Christian Leopold von Schaffgotsch z Cieplic. Jest to zbocze Czarnej Góry (885m n.p.m.), znajdujące się w połowie drogi z dolnego Karpacza na Śnieżkę. 2 sierpnia 1842 r. król Fryderyk Wilhelm IV osobiście dokonał położenia kamienia węgielnego, a dwa lata później, 28 lipca 1844 r., nastąpiło uroczyste otwarcie i poświęcenie kościoła przy udziale króla i jego małżonki, księcia holenderskiego Fryderyka i wielu innych znanych osobistości. Kościół Wang został wzniesiony na wzór najlepszych przykładów skandynawskiego drewnianego budownictwa sakralnego i stanowi bezcenne dzieło dawnej sztuki nordyckiej. Świątynia wykonana jest z sosny norweskiej. Odrzwia zewnętrzne, przez które wchodzi się do kościółka, zwracają uwagę swymi półkolumnami, ozdobionymi plątaniną wężów i roślin. Na kapitelach stoją stylizowane lwy, występujące w symbolicznej roli stworów strzegących bram a na portalu północnym znajduje się pismo runiczne. Świątynia Wang znana jest szeroko jako kościół szczęśliwych małżeństw.

Model budowało czterech modelarzy przez jeden miesiąc.

Pałac Rodu von Magnis w Bożkowie.

Starówka Jeleniej Góry.

Ratusz z Görlitz.

Domy Tyrolskie z Mysłakowic.

Ratusz Wrocławski.

Ratusz z Kowar.

Pałac Króla Pruskiego Fryderyka Wilhelma III.

Kościół Św. Maternusa w Lubomierzu.

Pałac w Dąbrowicy.

Bazylika Mniejsza p.w. Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie to piękna późnobarokowa świątynia z przebogatym wnętrzem, nazywana Europejską Perłą Baroku, w której na szczególną uwagę zasługuje ołtarz główny z monumentalnym obrazem Wniebowzięcia NMP, zespół fresków o tematyce biblijnej i zakonnej oraz organy koncertowe – przez wielu uważane za najlepiej zachowane organy barokowe w tej części Europy.

Cerkiew św. Michała Archanioła w Sokołowsku.

Nie będziemy opowiadać Wam o wszystkich obiektach, które można w Parku Miniatur zobaczyć. teraz kolej na Was. W drogę, ruszajcie zobaczyć Dolny Śląsk w pigułce. Mamy nadzieję, że nasze zdjęcia wystarczająco Was zaciekawiły. Odkrywcy do boju!!!!!

Projekt Milo bardzo dziękuje przewodnikowi Wojtkowi oraz przewodniczce Gosi za oprowadzenie. Park jest przepiękny a obsługa przemiła. Wrócimy tu na pewno. Polecamy wizytę w tym miejscu każdemu, zarówno małym jak i dorosłym!

Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska
 ul. Zamkowa 9
 58-530 Kowary
 tel. (75) 75 222 42
 kom. 661 699 699

Park czynny jest przez cały rok, również w sezonie zimowym!!!!!!!!
Godziny otwarcia: codziennie od 9:00 do 18:00
www.park-miniatur.com                                                 
e-mail: poczta@park-miniatur.com