Zdzisław Beksiński polski malarz, rzeźbiarz, fotograf, rysownik i artysta posługujący się grafiką komputerową. Urodzony 24 lutego 1929 roku w Sanoku. W rodzinnym mieście uprawiał fotografikę okazując się samodzielnym i nowatorskim twórcą, wyprzedzając wiele odkryć awangardy europejskiej.
"Gdzieś od początku wojny ojciec dał mi swój stary aparat (...) Chodź fotografowałem dużo nie miało to charakteru twórczości. Fotografowałem kolegów, sytuacje, jakie się zdarzały, czołgi z żołnierzami, nawet lotniska (...)"
Fotografie Zdzisława Beksińskiego wyróżniają się innowacyjnym podejściem, kreatywnością i wysokim poziomem. Niekwestionowane artystyczne walory spowodowały, że Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Już w tych wczesnych pracach ujawnił się indywidualny sposób percepcji rzeczywistości.
Najbardziej kreatywne pod względem artystycznym poszukiwania przypadają
na połowę lat 50. Beksiński rozpoczynając od miękkich, jasnych
fotogramów architektury czy pejzażu, przeszedł do kompozycji
abstrakcyjnych, opartych na mikrostrukturach i makrofotografii, oraz do
prac wykonywanych w czystym bromie, gdzie ciekawy kadr stanowi główny
budulec kompozycji. Wyraźnie zaznaczył się także nurt pseudoreportażowy,
ukazujący monotonne, melancholijne życie miasteczka – odrapane mury,
deski płotu, bruk. Równocześnie wykonywał intrygujące, otulone miękkim
światłem portrety, których najczęstszą modelką była żona Zofia.
Niekonwencjonalnym potraktowaniem wyróżniały się akty, w których, prócz
zaprezentowania ciała modelki, chodziło o ukazanie czegoś więcej – o
stworzenie ciekawej kompozycji, wzbudzającej u odbiorcy określone
emocje. Zaskakująca, niepokojąca czasami estetyka prac, nierzadko
wykraczała poza klasycznie pojmowane piękno. Fotomontaże-collage
fotograficzne, bazujące na skojarzeniach słownych, były ostatnimi
pracami.
Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii,
klasyfikowała artystę przede wszystkim jako twórcę awangardowego.
Beksiński nigdy nie traktował tego medium jako środka utrwalającego
rzeczywistość, dokumentującego istniejący zewnętrznie i obiektywny
świat, ale jako osobistą kreację tego świata poprzez właściwą sobie
ekspresję. W 1959 roku całkowicie zrezygnował z aparatu jako narzędzia
kreacji artystycznej, na rzecz malarstwa, rysunku i rzeźby.
Zdzisław Beksiński został brutalnie zamordowany w swoim warszawskim mieszkaniu dosłownie za parę groszy 21 lutego 2005. Pozostawił testament zgodnie z którym jedynym jego spadkobiercą ostało Muzeum Historyczne w Sanoku. muzeum przejęło kilka tysięcy prac, w tym fotografie, rysunki, grafiki i obrazy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz